Wydarzenia

„Prawem człowieka jest zapomnieć, a obowiązkiem pamiętać”

Czy się kiedyś zagoi ta blizna,
Co gorzeje jak krwawe łuczywo?
Czy się wreszcie zdobędzie Ojczyzna
By uznaniem zapłacić za miłość?

II Chełmski Marsz Pamięci Sybiraków to świadectwo szacunku, współczucia i ogromnego uznania dla wszystkich rodaków, co za Polskę, wiarę i cześć narodu oddali swoje życie. 1 marca 2016 r. spod Gimnazjum nr 6 im. Sybiraków ruszył pochód ku czci ofiar Sybiru i żołnierzy wyklętych. W bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Chełmie odprawiona została uroczysta msza, podczas której młodzież naszej szkoły poruszającymi utworami dała wyraz pamięci o tych dramatycznych wydarzeniach z przeszłości. Ujmujące kazanie ks. prałata Tadeusza Kądziołki oraz refleksje dyrektor Doroty Cieślik są świadectwem, że nie pozwolimy zamknąć klamrą milczenia walki o człowieczeństwo tych „bojowników polskości”.

Po mszy świętej w szpalerze pocztów sztandarowych zostały złożone kwiaty pod Mauzoleum Ofiar Terroru Hitlerowskiego na Górze Chełmskiej. Następnie w nastroju pełnym zadumy i skupienia pochód młodzieży naszej szkoły wraz z opiekunami oraz zaproszonymi gośćmi, wśród których byli m.in. prezes Zarządu Oddziału Związku Sybiraków w Chełmie Maria Sawka i wiceprezydent miasta Chełm Stanisław Mościcki, ruszył ul. Pocztową w stronę pomnika Sybiraków. Żywe obrazy zesłańców, w których wcielili się uczniowie grupy rekonstrukcyjnej z naszej szkoły, podkreśliły: „Bo ten pomnik Sybiraków serc tysiącem bije, a pamięć o Golgocie w nim na wieki żyje”. Po złożeniu kwiatów kawalkada przeszła ul. Reformacką, zatrzymując się, aby złożyć wiązanki kwiatów pod płytą upamiętniającą krew i cierpienie niezłomnych – żołnierzy wyklętych. II Chełmski Marsz Pamięci Sybiraków i Żołnierzy Wyklętych zakończył się w Parku Miejskim. Wszyscy uczestnicy pochylili głowy nad „niezawinionym cierpieniem” przed kamiennym monumentem zwieńczonym kotwicą Polski Walczącej. Po złożeniu kwiatów i odsłuchaniu Marsza Sybiraków dyrektor Dorota Cieślik serdecznie podziękowała wszystkim uczestnikom, zapewniając, że „O tym losie tak okrutnym bez winy karaniu, o tęsknocie za Ojczyzną – wolności czekaniu” nigdy nie zapomnimy, trwać będzie w sercach rodaków.