17 września 2015 r. obchodziliśmy Dzień Sybiraka. Władze województwa i miasta, Sybiracy, mieszkańcy Trójmiasta, młodzież szkolna, Litwini ze Stowarzyszenia „Kołyma” z Wilna, ofiary represji sowieckiej spotkali się na cmentarzu Łostowice, miejscu pamięci narodowej, przy pomniku Ofiar Golgoty Wschodu. Głos zabrali: prezes Zarządu Oddziału Związku Sybiraków w Gdańsku Kordian Borejko, wicewojewoda pomorski Michał Owczarczak oraz prezydent miasta Gdańska Paweł Adamowicz. Modlitwę za zmarłych Sybiraków odmówili bp Wiesław Szlachetka oraz kapelan Sybiraków ks. Henryk Kilaczyński. Dalsza część uroczystości odbyła się w Szymbarku w Centrum Edukacji i Promocji Regionu. Po części artystycznej zostały wręczone odznaczenia. Odznakę Honorową za Zasługi dla Związku Sybiraków otrzymali Sybiracy z Koła Gdańsk-Śródmieście oraz starosta kartuski Janina Kwiecień i dyrektor CEPR-u Jarosław Soliński. Sybiracy zostali za współpracę z CEPR-em nagrodzeni Drzewem Bursztynowym. Przy pomniku Ofiar Golgoty Wschodu przemawia prezes Zarządu Oddziału ZS w Gdańsku Kordian Borejko Modlitwy odmówili bp Wiesław Szlachetka (z lewej) oraz kapelan Sybiraków ks. Henryk Kilaczyński Odznaką Honorową za Zasługi dla Związku Sybiraków uhonorowani zostali starosta kartuski Janina Kwiecień (z lewej) i dyrektor CEPR-u Jarosław Soliński (pośrodku). Odznaczenia wręczył prezes Zarządu Oddziału Kordian Borejko (z prawej) Odznaczone przez Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku Drzewem Bursztynowym (od lewej): Sybiraczki Elżbieta Dukland, Irena Witort, Zofia Kłoczko oraz starosta Janina Kwiecień. Pośrodku prezes Kordian Borejko Oprac.: Irena Witort Przemówienie prezesa Zarządu Oddziału Kordiana Borejki Szanowni państwo, gospodarze miasta, województwa, zaproszeni goście, Sybiracy, kombatanci, Rodzino Katyńska, droga młodzieży! Jesteśmy tu z okazji Dnia Sybiraka w 76. rocznicę agresji sowieckiej na Polskę, żeby uczcić pamięć ofiar Golgoty Wschodu. Przenieśmy się wyobraźnią do wydarzeń rozpoczętych 17 września 1939 r. Jest wojna. Polska broni się przed Niemcami. Liczy na pomoc sojuszników, zamiast tej pomocy 17 września o świcie otrzymuje niespodziewany cios ze strony Rosji sowieckiej. Wkracza Armia Czerwona, a w ślad za nią oddziały NKWD. Zajmują nasze Kresy – zgodnie z umową Ribbentrop–Mołotow. Tracimy ponad połowę naszych ziem. Armia Czerwona bezprawnie zagarnia do niewoli ponad 200 tys. polskich żołnierzy! Część z nich przekazuje wojskom NKWD. Dokonują selekcji. W obozach specjalnych i więzieniach osadzają elitę oficerską i cywilną. Potem przewożą ich do miejsc kaźni i podstępnie mordują. Liczba zabitych, to 21 857 osób! Symbolem mordu jest Katyń. Reszta jeńców zasila setki obozów niewolniczej pracy w nieludzkich warunkach, gdzie wielu z nich również traci życie. Na zagarniętych terenach władze sowieckie narzucają Polakom obywatelstwo sowieckie. Do Armii Czerwonej wcielają młodych Polaków w wieku 18–20 lat. Rozpraszają ich na ogromnym obszarze ZSRR. W ten sposób tracimy ich na zawsze. Wobec cywilnych środowisk patriotycznych również stosują represje: więzienia, obozy, masowe deportacje rodzin w głąb ZSRR, na Syberię, do Kazachstanu. Wtedy wywieziono 1 mln 350 tys. polskich obywateli jako „element antyradziecki”! My, obecni Sybiracy, wówczas byliśmy dziećmi w różnym wieku: kilkunastoletnimi, kilkuletnimi i niemowlętami. Wywożone nocą, brutalnie wyrwane ze snu, przerażone, popychane, wtłoczone do bydlęcych wagonów wśród przerażonych rodziców i bliskich. W 1940 r. w Wilnie NKWD aresztowało mojego ojca, którego nigdy więcej nie zobaczyłem. A moją mamę z siostrami i ze mną jako niemowlakiem wywieziono do Kazachstanu jako „element antyradziecki”. Na zesłaniu czekała nas nędza, głód, choroby, umieranie, osierocenie. Do Polski wróciło z zesłania 5 tys. sierot! Z wojskiem gen. Andersa wyprowadzono 3 tys. sierot, które znalazły miejsce dla siebie na Zachodzie poza granicami Polski. Ale dzisiaj, w Dniu Sybiraka, przypomnijmy sobie też szczęśliwe chwile, które przeżyła i moja rodzina – powrót do Polski! Te łzy radości, że przekroczyliśmy wówczas granicę, że już jesteśmy na polskiej ziemi w naszej wytęsknionej ojczyźnie, że wszędzie słychać polską mowę, że chleba możemy jeść do syta, że jesteśmy wolni. I dlatego dla nas słowa ojczyzna i Polska znaczą i znaczyć będą bardzo wiele! Dla nas, którzy ocaleli i wrócili i którzy pragną przybliżać kolejnym pokoleniom wiedzę o Golgocie Wschodu, szczególnym wyróżnieniem jest to, że spotykamy się ze zrozumieniem, życzliwością i przyjacielskim wsparciem ze strony władz naszego województwa i miasta. Panie marszałku! Panie wojewodo! Panie przewodniczący Rady Miasta! Panie prezydencie! Wielokrotnie mieliśmy okazję do spotkań i doświadczyliśmy z panów strony wielkiej pomocy, za którą dzisiaj w imieniu Sybiraków dziękuję. Dzisiejsze spotkanie jest naszym aktem pamięci, szacunku i żalu za tych wszystkich, którzy od nas odeszli i zostali w obcej, „nieludzkiej ziemi”. Cześć ich pamięci! Przeczytano 125 Nawigacja wpisu Uroczystości Dnia Sybiraka w Warszawie Odsłonięcie pomnika Zesłańców Sybiru w Żarach
