W wieku 88 lat odszedł od nas nieodżałowany śp. Tadeusz Chwiedź uhonorowany odznaką Świadek Pamięci.

Uroczystość pogrzebowa odbyła się 11.02.2023 r. w kościele pw. Ducha Świętego w Białymstoku. Mszę świętą celebrował JE Arcybiskup Józef Guzdek Metropolita Białostocki.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciel Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Wojewoda Białostocki, Prezydent Miasta Białegostoku, przedstawiciel Marszałka Województwa Podlaskiego, posłowie, przedstawiciel Zarządu Głównego ZS.
Poczet sztandarowy Zarządu Głównego ZS, poczet sztandarowy ZS Oddział w Białymstoku, oraz poczty sztandarowe licznych organizacji i szkół.
Pogrzeb odbył się w ceremoniale wojskowym. Oddaniem hołdu zmarłemu Sybirakowi było odegranie na cmentarzu Hymnu Sybiraków

Żegnając zmarłego Jolanta Hryniewicka powiedziała:

Przybliżę pokrótce życiorys zmarłego. Urodził się 18 lutego 1935 roku w Białymstoku. Pochodził z rodziny policjantów, ojciec brał udział w zwycięskiej wojnie 1920 roku i w wojnie obronnej 1939 roku. Jako pięcioletni chłopiec wraz z matką i siostrą został deportowany 13 kwietnia 1940 roku do Pawłodaru, Kazachstan. Niespełna dziesięcioletni chłopiec ciężko pracował przy wypasie owiec,
a przy pakowaniu strzyży  nabawił się dyskopatii, z którą zmagał się do końca życia. Po sześcioletniej katordze powrócił wraz z rodziną do kraju. Po ukończeniu szkoły średniej, zamiast do normalnego wojska, trafił do Karnego Batalionu Budowy Lotnisk. Po ukończeniu studiów w Wyższej Szkole Inżynierskiej spełniał się zawodowo w przemyśle terenowym i gospodarce komunalnej.

Po reaktywowaniu Związku Sybiraków, od 1998 roku pełnił nieprzerwanie funkcję prezesa Oddziału Związku Sybiraków w Białymstoku,  w latach 2002 do 2006 został I zastępcą prezesa Zarządu Głównego Związku Sybiraków, a w 2006-2015 sprawował odpowiedzialną funkcję prezesa Zarządu Głównego ZS. Również od 2002 społecznie piastował stanowisko Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Kombatantów.
Jako społecznik włożył bardzo duży wkład pracy przy budowie pomnika Grobu Nieznanego Sybiraka. Wszystkie pomniki w woj. podlaskim oraz tablice memoratywne noszą ślady jego pomysłów twórczych. Zainicjował obchody Międzynarodowego Marszu Pamięci Zesłańców Sybiru. Pandemia przerwała działalność w tym kierunku, ale zrealizowane 19 uroczystości ku czci Sybiraków cieszyły się wielkim uznaniem i szacunkiem. Spotkania z delegacjami ze wschodu obfitowały wspólną wymianą wspomnień i ciekawymi rozmowami.
Podczas naszej ponad dwudziestoletniej współpracy nigdy nie dochodziło do konfliktów, wszystkie sprawy sporne były rozstrzygane polubownie. Pracowaliśmy jak rodzina, związana wspólnymi sybirackimi korzeniami.
Spotkania w szkołach, lekcjach tzw. „żywej historii”, wygłaszane referaty przez śp. Tadeusza, obfitujące w niezafałszowane wydarzenia, były nagradzane gromkimi oklaskami. Młodzież bardzo chętnie dyskutowała o przekazanych faktach i wydarzeniach.
Jego dorobek literacki – „Sybir ziemia cierpień”, „Sybir – Największe więzienie świata” oraz „Pamięć i pojednanie” – opracowanie historyczne z perspektywy zesłańca o zesłaniach na przestrzeni wieków cieszył się i cieszy niesłabnącym zainteresowaniem.

Za działalność społeczną został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Zesłańców Sybiru, Medalem Pro Bono Poloniae, Medalem Pro Patria, Medalem Pro Memoria, Złotą Honorową Odznaką Zasłużony dla Związku Sybiraków, Honorową Odznaką Sybiraka oraz wieloma odznaczeniami resortowymi i kombatanckimi.

Odszedł od nas człowiek prawy, gorący patriota, bez reszty oddany służbie sybirackiej. Rzetelne podejście do każdej sprawy owocowało pozytywnymi wynikami.

Pozostaniesz na zawsze w naszej pamięci.
Przedstawiając te słowa, pozostajemy na zawsze w wielkim smutku Drogi Tadeuszu.
Cześć Jego Pamięci.

Zarząd Oddziału Związku Sybiraków w Białymstoku

 

 

Click to listen highlighted text!